Η Κνίδωση αποτελεί μακράν τη συχνότερη αλλεργική πάθηση του δέρματος. Είναι χαρακτηριστικό ότι ποσοστό 15-25% των ανθρώπων θα έχουν τουλάχιστον ένα επεισόδιο Κνίδωσης, μια φορά στη ζωή τους, με την πλειονότητα αυτών των επεισοδίων να διαρκεί λιγότερο από ένα μήνα, ενώ σε μερικές σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να διαρκέσει και χρόνια. Εδώ να τονίσουμε ότι κάθε μορφή Κνίδωσης που διαρκεί λιγότερο από 12 εβδομάδες θεωρείται ότι ανήκει στην οξεία μορφή (Οξεία Κνίδωση) ενώ εάν η διάρκεια της νόσου υπερβεί τις 12 εβδομάδες, τότε θεωρείται ότι ανήκει στη χρόνια μορφή (Χρόνια Κνίδωση). Η Χρόνια Κνίδωση εμφανίζεται στις γυναίκες σε διπλάσια συχνότητα από ότι στους άνδρες.

Η Κνίδωση χαρακτηρίζεται από έντονο κνησμό (φαγούρα) και από την εμφάνιση ενός χαρακτηριστικού εξανθήματος που επιστημονικά ονομάζεται πομφός ( είναι οι γνωστές “πετάλες” ή “καντήλες”, όπως συχνά περιγράφονται από τους ασθενείς). Οι πομφοί έχουν χαρακτηριστική εμφάνιση ως υπεγερμένες (δηλαδή φουσκωμένες), κυκλικές ή με ακανόνιστο σχήμα (σαν γεωγραφικός χάρτης) περιοχές του δέρματος, που περιβάλλονται από ερυθρότητα, εξαφανίζονται όταν ασκηθεί πίεση στο δέρμα και έχουν χαρακτήρα μεταναστευτικό, δηλαδή διαρκούν λίγες ώρες και μετά εξαφανίζονται για να εμφανιστούν εκ νέου σε γειτονικές περιοχές του δέρματος. Ποικίλλουν σε μέγεθος, από μισό εκατοστό μέχρι αρκετά εκατοστά ενώ μπορεί να ενώνονται για να σχηματίσουν μεγαλύτερες βλάβες. Μια ουσία του οργανισμού που λέγεται ισταμίνη απελευθερώνεται από ορισμένα κύτταρα που λέγονται μαστοκύτταρα.

Η Κνίδωση μπορεί να είναι οξεία ή χρόνια, συνεχόμενη ή διαλείπουσα. Αιτίες μπορεί να είναι τρόφιμα, φάρμακα, κακοήθειες, παθολογικά νοσήματα, έντομα, γύρη, ακάρεα, λοιμώξεις, ή μπορεί να οφείλεται σε αντίδραση υπερευαισθησίας του οργανισμού σε φυσικά αίτια: τριβή, πίεση, θερμότητα, νερό, ψύχος, ήλιος, δονήσεις. Σύμφωνα με τις μελέτες η χρόνια κνίδωση έχει επίπτωση στη ζωή του ασθενούς αντίστοιχη με αυτήν της στεφανιαίας νόσου. Η αντιμετώπιση της και ο περαιτέρω έλεγχος είναι ζωτικής σημασίας για τον ασθενή. Σύμφωνα με τις μελέτες η Χρόνια Κνίδωση έχει επίπτωση στη ζωή του ασθενούς αντίστοιχη με αυτήν της Στεφανιαίας νόσου.

Αντιμετώπιση
Δεν αντιμετωπίζονται όλου του τύπου οι Κνιδώσεις με τον ίδιο τρόπο. Σε άλλες χρειάζεται εφησυχασμός και σε άλλες εγρήγορση, σε άλλες δίαιτα και σε άλλες όχι, σε άλλες διερεύνηση και σε άλλες όχι. Το βάρος της θεραπευτικής αγωγής επίσης ποικίλλει. Η διάρκεια των μεμονωμένων εξανθημάτων (πομφών), και η ύπαρξη οιδήματος (αγγειοοιδήματος) χρησιμεύουν στη διάκριση των διάφορων μορφών Κνίδωσης και την επιλογή της κατάλληλης θεραπείας. Η μέθοδος αντιμετώπισης της Κνίδωσης εξαρτάται από το αίτιο που την προκάλεσε, αλλά και από τη βαρύτητα και το στάδιο της νόσου. Τα πιο συνηθισμένα θεραπευτικά μέτρα που χρησιμοποιούνται είναι φάρμακα όπως τα αντιισταμινικά, τα κορτικοστεροειδή, η αδρεναλίνη αλλά και νεότερες θεραπευτικές προσεγγίσεις όπως η ομαλιζουμάμπη και άλλα.

Είναι πολύ σημαντικό να τονιστεί ότι δεν πρέπει να αμελούμε τα συμπτώματα. Από τις πρώτες κιόλας ενδείξεις καλό θα ήταν να απευθυνθούμε στον Δερματολόγο, ώστε να γίνει σωστή και έγκαιρη διάγνωση, άρα και να δοθεί η κατάλληλη θεραπεία. Η θεραπεία της Χρόνιας Κνίδωσης γίνεται ανάλογα με την αιτία της νόσου. Αυτό σημαίνει ότι στις περιπτώσεις δευτεροπαθούς Χρόνιας Κνίδωσης, η θεραπεία της υποκείμενης αιτίας προκαλεί ίαση και της Κνίδωσης. Στις υπόλοιπες μορφές που, είτε δεν ανευρίσκεται αιτία (ιδιοπαθής Κνίδωση), είτε η Κνίδωση είναι αυτοαντιδραστική, τον πρώτο και κύριο λόγο έχουν τα αντιισταμινικά φάρμακα.