Η Αλωπεκία είναι το αποτέλεσμα της γενικευμένης ή κατά τόπους απώλειας των τριχών, που εντοπίζεται στο κεφάλι ή και σε άλλα σημεία του σώματος. Το γεγονός αυτό έχει αρνητικές συνέπειες στην εμφάνιση και κατ’ επέκταση στην ψυχολογία του ασθενή, καθώς τα πλούσια και πυκνά μαλλιά αποτελούν ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά ομορφιάς τόσο για τον άντρα, όσο και για τη γυναίκα. Ενοχοποιούνται συχνότερα διάφοροι γενετικοί παράγοντες όπως η κληρονομικότητα και παράγοντες που συνήθως σχετίζονται με την εμφάνιση Αλωπεκίας όπως: Ορμονικές διαταραχές, Χρόνιες φλεγμονές, Λοιμώξεις, Χειρουργικές επεμβάσεις, Σακχαρώδης διαβήτης, Αναιμία, Τοκετός, Στρες & Άγχος, Πολύχρονη λήψη φαρμακευτικών ουσιών (π.χ. αντικαταθλιπτικά, αντισυλληπτικά κορτιζόνη κ.α.), Κακή διατροφή (π.χ. έλλειψη σιδήρου, βιταμινών Α, B, C, χημικές δίαιτες), Ενδοκρινολογικές διαταραχές (πολυκυστικές ωοθήκες, παθήσεις θυρεοειδούς), Αυτοάνοσα νοσήματα (π.χ. ερυθηματώδης λύκος, ομαλός λειχήνας), Συνεχής έλξη των μαλλιών κατά τη διάρκεια του χτενίσματος, Τραυματισμός.

Το είδος Αλωπεκίας που εμφανίζεται πιο συχνά στον ανδρικό πληθυσμό είναι η ανδρογενετικήαλωπεκία (ευρέως γνωστή ως φαλάκρα) και μάλιστα σε ποσοστό που υπερβαίνει το 90%. Το ίδιο είδος αλωπεκίας εμφανίζεται και στις γυναίκες, σε ποσοστό όμως πολύ μικρότερο, που αγγίζει το 50% περίπου. Αλωπεκία παρατηρείται, ωστόσο, και στα παιδιά, με κυριότερες μορφές τη γυροειδή και την αλωπεκία που οφείλεται στην κατ’ εξακολούθηση έλξη των μαλλιών.
Διάγνωση: Για τη διάγνωση των αιτίων που προκαλούν Αλωπεκία, εκτός από τη φυσική εξέταση και τη λήψη και αξιολόγηση του οικογενειακού, κοινωνικού και ιατρικού ιστορικού, συνιστάται συνήθως και η διενέργεια εργαστηριακών εξετάσεων που αφορούν την νόσο. Σε περίπτωση που τα τυπικά συμπτώματα δεν επαρκούν για τη σωστή διάγνωση, προτείνονται τα ακόλουθα μέσα:

• Τριχοσκόπηση ( Η τριχοσκόπηση συνιστά σημαντικό διαγνωστικό μέσο, χάρη στη χρησιμοποίηση ενός δερματοσκοπίου πολωμένου φωτός, το οποίο λειτουργεί χειροκίνητα και συμβάλλει στη μελέτη και καταγραφή του αριθμού, της πυκνότητας, της ποιότητας και της κατάστασης των τριχοθυλακίων. Η ηλεκτρονική επεξεργασία των στοιχείων αυτών συντελεί στον εντοπισμό της πραγματικής αιτίας της τριχόπτωσης και στην εφαρμογή έπειτα του κατάλληλου θεραπευτικού πλάνου)
• Καλλιέργεια βακτηρίων ή/και μυκήτων
• Μικροσκοπική εξέταση των τριχών
• Βιοψία δέρματος

Θεραπεία Αλωπεκίας

Οι σύγχρονες θεραπείες για την αντιμετώπιση της Αλωπεκίας είναι ΜΗ – Επεμβατικές, ανώδυνες, με στοχευμένη δράση. Συχνά εφαρμόζονται συνδυαστικά ώστε να προσφέρουν το βέλτιστο αποτέλεσμα. Οι θεραπείες αυτές έχουν την ικανότητα να ενεργοποιούν τους τριχωτούς θύλακες στις περιοχές που εμφανίζονται αραιωμένες, ώστε να συνεχίσουν να τροφοδοτούν το τριχωτό της κεφαλής με περισσότερες τρίχες. Αφού ολοκληρωθεί η διάγνωση μπορούμε να προχωρήσουμε στην εφαρμογή της θεραπείας που αποτελείται από:

• Τοπική φαρμακευτική αγωγή: Εγχύσεις Ντουταστερίδης, Φιναστερίδης και Μινοξιδίλης
• Χορήγηση κορτικοστεροειδών: Όταν παρατηρείται έκταση της νόσου σε περισσότερο από το 50% του τριχωτού, συνίσταται η χορήγηση κορτικοστεροειδών. Η αγωγή μειώνεται σταδιακά ανά εβδομάδα
• Αυτόλογη Μεσοθεραπεία PRP: Πρόκειται για την εξελιγμένη MH επεμβατική μέθοδο που αναζωογονεί και αναπλάθει το δέρμα. Η επιτυχία της έγκειται στην αποτελεσματική χρησιμοποίηση των αιμοπεταλίων του ίδιου του ασθενούς, τα οποία έχουν αναζωογονητική, τριχογενετική δράση. Με τον τρόπο αυτό συντελείται αποτελεσματική διέγερση της ανάπτυξης των τριχών, η οποία προσφέρει χωρίς παρενέργειες και χωρίς πόνο, αποτελέσματα μεγάλης διάρκειας, που είναι άμεσα ορατά